Πέθανε τα ξημερώματα της Τρίτης, σε ηλικία 78 ετών η Αλίντα Δημητρίου. Η εξαιρετική σκηνοθέτρια, με την τριλογία της για τη συμμετοχή της γυναίκας στις πιο σημαντικές στιγμές της ιστορίας του περασμένου αιώνα (Αντίσταση-Εμφύλιος-Δικτατορία) στην Ελλάδα, καταγράφει με εμβληματικό τρόπο το σθένος, την αυταπάρνηση, τη χειραφέτηση της γυναίκας σε αυτές τις πολύ δύσκολες ιστορικές συνθήκες. Η καταγραφή της Αλίντας κυριολεκτικά αποκαλύπτει μια νέα κοινωνική πραγματικότητα που άρχιζε ήδη τη δεκαετία του '40 να ανατέλλει: οι γυναίκες, το μισό του ουρανού, μέσα σε καιρούς αναταραχής υψώνουν το ανάστημά τους και κατακτούν (σε ένα βαθμό) με θυσίες μια καλύτερη θέση μέσα στην κοινωνία, δίπλα και όχι κάτω από τους άντρες.
Θα θυμόμαστε με ιδιαίτερη αγάπη την Αλίντα. Όχι μόνο μας έδωσε την άδεια να προβάλουμε την τριλογία της αλλά και ήθελε (δεν μπόρεσε δυστυχώς για λόγους υγείας) να παραστεί στις προβολές. Την αποχαιρετούμε σήμερα με αυτή τη μικρή αναφορά και υποσχόμενοι να τιμήσουμε, όσο μπορούμε, το έργο της.
2008: Πουλιά στο βάλτο (104 min.) – (Κατοχή)
Έχει τιμηθεί με εφτά βραβεία και από μια κόπια βρίσκεται στα Γενικά Αρχεία της Σόφιας, στα ΓΑΚ της Σπάρτης, στα ΓΑΚ του Ναυπλίου.
2009: Η ζωή στους βράχους (100 min.) – (Δημ. Στρατός & Εξορία) Έχει τιμηθεί με ένα βραβείο
2011: Τα κορίτσια της βροχής (120 min.) – (Επταετία).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου