Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Και πάλι Σπιρτάλις!

Παραδοσιακοί σκοποί από τα έγκατα του σώματος.  Με περίτεχνες συσπάσεις του στομάχου, επιδέξιες τριβές αναδυομένων ηχητικών στιγμών στα τοιχώματα του ελικοειδούς φρέαρος του λάρυγγα, αυστηρές, επακριβώς ελεγχόμενες συγκρούσεις αυτών στον κυματοειδή θόλο του ουρανίσκου και συγκοπτόμενες, διαδοχικά μπάσες και πρίμες απελευθερώσεις πνοών, από τις απόκρημνες εξόδους των τριχοειδών σπηλαίων της μύτης.

..Λέω να καλυφθώ πίσω απ το βιολί μου, μη με πάρουν ξώφαλτσα οι σπασμένες (χ)ορδές ή με δαγκώσουν κάποιες από τις ζηλιάρες αδέσποτες νότες που γρυλίζουν καραγκούνικα στα εγγύς πέριξ...
                                                                             
                                                                                                               Σάλτος Σπιρτάλις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου